Artykuły

Bydgoska Opera Nova [na zdjęciu] to najmłodsza z tego rodzaju scen w Polsce. Warto przyjrzeć się szczegółom jej funkcjonowania w kontekście sporów o przyszłość podobnej instytucji powstającej w Białymstoku.

Położone nad Brdą trzy połączone ze sobą okręgi oddano do użytku w 2006 r. Działający od kilkudziesięciu lat zespół Opery Bydgoskiej występuje w ich murach od 1994 roku. To był jeden z dłużej budowanych w Polsce gmachów - zaczęto za Gierka. By zmotywować władze, zespół włamał się na plac budowy i zaczął na nim wystawiać. Jeszcze prawie 15 lat prowizorki trzeba było, żeby skończyć inwestycję - wspomina Ewa Chała, rzecznik bydgoskiej Opery Novy.

Dziś instytucja ma swoją orkiestrę, chór, solistów i zespół baletowy. W przeciwieństwie do przyszłej opery z Białegostoku funkcjonuje niezależnie od lokalnej filharmonii. Opera Nova to typowa instytucja repertuarowa, z całym kosztownym zapleczem - charakteryzatorniami, szwalniami, pracowniami dekoracji. Czyli tym, czego w Białymstoku nastawionym na przedstawienia sprowadzane bądź tworzone w koprodukcji z impresariatami, ma nie być.

- Staramy się nawet w czasie kryzysu trzymać normę minimalnie trzech własnych premier rocznie. Własne produkcje wystawiamy mniej więcej co drugi dzień - chwali się pani rzecznik. Dodaje, że sale opery - ta duża na 800 miejsc i kameralna na 150 - rzadko kiedy są puste.

Powstający w Białymstoku obiekt ma sale koncertowe podobnej wielkości. Ma też, czego nie ma w Bydgoszczy - amfiteatr. Nie ma natomiast dużej sali konferencyjnej, pozwalającej organizować komercyjne kongresy bez kolizji z repertuarem. Bydgoski obiekt ma też dużą restaurację. Ubiegłoroczne przychody instytucji to ponad 19 mln zł. Z tego ponad 13 to dotacja lokalnego Urzędu Marszałkowskiego, prawie 3 mln zł dołożył minister kultury. Nieco ponad milion to przychód z najmu czy dzierżawy, a prawie dwa mln - ze świadczonych usług. Opera ma jednego dyrektora, zarazem dyrygenta - Macieja Figasa. Ma on dwóch zastępców odpowiadających za centrum kongresowe i inwestycje.