Płocko-warszawska premiera
"E.T.A. Hoffmann w Płocku" Videoteatru Poza w Domu Darmstadt w Płocku obejrzał aw.
Hoffman (Wiesław Komasa) patrzy na widzów z telebimu i dwóch monitorów. Czyta "Dziennik płocki" z lat 1803-4: - Niedziela, 2 października. Dziś przed południem byłem na mszy u norbertanek - muzyka była świetnie skomponowana - lecz one zawodziły jak puchacze.
W poniedziałek wieczorem [23 lutego] w płockim Domu Darmstadt odbyła się prapremierowa prezentacja spektaklu multimedialnego Lothe Lachmann Videoteatru Poza z Warszawy pt. "E.T.A. Hoffmann w Płocku". Przedstawienie powstało we współpracy z warszawskim Instytutem Goethego i Płockim Ośrodkiem Kultury i Sztuki.
Scenę zajęła elektronika - kamery, telewizory, zwoje kabli, reflektory, niebieski neon oświetlił nawet fortepian. Głównemu bohaterowi Hoffmanowi (wybitny niemiecki romantyk, pisarz, kompozytor i malarz) w słowo wchodził pianista Jarosław Domagała i solistka Joanna Domagała. Występowali na żywo, w przeciwieństwie do aktorów, których widziało się z ekranów telewizorów. Postaci, twarze muzyków, a także widok wnętrza instrumentu, klawiszy przeplatały się w rytm muzyki na telebimie. Nawet żona Hoffmana Maria Michalina zwana Misią, choć zagrała na żywo, prowadziła dialog ze swoją twarzą z telewizora. Raz mówiła ta stojąca na żywo na scenie, raz ta z telebimu, tak jakby ta druga była niewypowiedzianymi myślami tej pierwszej. Z kasety wideo wystąpił też znany z serialu "M jak miłość" Steffen Möller.
Wideoteatr Poza
W połowie lat 80. polska aktorka Jolanta Lothe oraz poeta, tłumacz i eseista niemieckiego pochodzenia Peter Lachmann zrobili pierwszy spektakl wideoteatru. Zaczynali od dwóch monitorów, na których pojawiała się na zmianę twarz aktorki. Poza to pierwszy i jak dotąd jedyny taki teatr w Polsce. Łączy plan aktorski z planem kaset i projekcji z kamer. Jego spektakle pokazywane były gościnnie m.in. w Teatrze Powszechnym, Studio, Zamku Ujazdowskim, na festiwalach, m.in. w Edynburgu, Monachium, Berlinie.
