Przedstawienie "Hamleta" we wsi Głucha Dolna
Poniedziałek, TVP 1, 21.05 spektakl teatralny TVP 1987, reż. Olga Lipińska, wyk. Janusz Gajos, Jerzy Turek, Sylwester Maciejewski, Beata Poźniak, Stanisława Celińska, Adam Ferency, Janusz Rewiński i in., 114 min.
W latach 70. jugosłowiański "Hamlet.." stał się sensacją nie tylko na rodzimych scenach, również w Polsce pojawiło się wiele bardzo różnych inscenizacji, łącznie z głośnym przedstawieniem Kazimierza Kutza w Teatrze na Woli, z Tadeuszem Łomnickim w roli przewodniczącego spółdzielni produkcyjnej. Chorwacki dramatopisarz lvo Bresan (ur. 1936), absolwent slawistyki na uniwersytecie w Zagrzebiu pierwszą wersję sztuki napisał w 1965 r. Później kilkakrotnie tekst przerabiał, a ostateczna wersja, jak sam przyznał, jest wspólnym dziełem autora oraz reżysera i aktorów przygotowujących prapremierę przedstawienia w Teatrze ITD w 1971 r. W swych utworach, określanych mianem nowoczesnej farsy, Bresan dokonuje zjadliwej analizy rozmaitych wynaturzeń w zamkniętym środowisku wiejskim.
Niezapomniane przedstawienie "Hamleta" we wsi Głucha Dolna zorganizował miejscowy aktyw Frontu Narodowego, spółdzielni produkcyjnej oraz organizacji partyjnej. Akurat tę sztukę Szekspira widział przypadkiem w mieście jeden z towarzyszy i streścił ją mieszkańcom dalmatyńskiej wioski, a miejscowy kolektyw postanowił ją wystawić, aby wcielić w czyn dyrektywę o rozwijaniu pracy kulturalno-oświatowej. Wiejski nauczyciel, reżyser przedstawienia, tak obsadził role, że w życiu i charakterach wykonawców można odnaleźć wyraźne podobieństwa do odtwarzanych przez nich postaci. Próby w wiejskim zespole stają się odbiciem jego walki o sprawiedliwość z lokalnymi kacykami, z całą skorumpowaną kliką. Chwyt "teatru w teatrze" pozwala obnażyć miałkość szermierzy idei sprawiedliwości społecznej z lat 50., potęguje założony przez Bresana efekt przemieszania wzniosłości i trywialności. Brawurowa telewizyjna inscenizacja Olgi Lipińskiej uwypukla przesłanie utworu.
