Kraków. Będzie nowelizacja ustawy o działalności kulturalnej
Nowelizację ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej zapowiedział w piątek minister kultury Bogdan Zdrojewski (na zdjęciu).
Zmianę obecnej ustawy, a nawet opracowanie zupełnie nowej, która uwzględni fakt, że pojawiły się nowe podmioty prowadzące działalność kulturalną i umożliwi im staranie się o publiczne pieniądze, postulowali uczestnicy Kongresu Kultury Polskiej, który w piątek zakończył się w Krakowie.
- Błędem jest rezygnacja z poprawiania (ustawy - PAP) drogą ewolucyjną i przymierzanie się tylko do dużej zmiany. Najczęściej potem tej dużej zmiany nie ma i jest wielki zawód - mówił w piątek na konferencji prasowej Zdrojewski.
Zaznaczył, że chciałby, aby nowelizacja jeszcze w tym roku trafiła do Sejmu. - Chcemy tam wpisać postulat, który był postulatem środowisk, ale został zauważony także w raporcie prof. Jerzego Hausnera, że trzeba rozszerzyć listę rodzajów podmiotów, które mogą prowadzić działalność kulturalną - powiedział minister.
Jego zdaniem, rozwiązania docelowe wymagają zmiany także innych ustaw, czyli "dużej nowelizacji". - Nad tą dużą nowelizacją chcę popracować w 2010 r. i na koniec 2010 r. mieć gotowy nowy projekt ustawy, który już będzie te wszystkie zmiany uwzględniać - podkreślił Zdrojewski.
Minister kultury mówił, że chce także doprowadzić do tego, by organizacje pozarządowe - jeśli nie są osobami fizycznymi - mogły otrzymywać pieniądze. - Nie stać mnie natomiast w tej chwili, aby środki publiczne będące w gestii ministra kultury przeznaczać na administrację w NGOs. Wiem, że taki postulat jest. Musiałby być duży przyrost środków na kulturę, abym mógł pozwolić sobie na finansowanie administracji NGOs kosztem działalności artystycznej, tej, która jest prowadzona przez instytucje narodowe. Tego postulatu wypełnić nie mogę. On jest nierealny na tym etapie - zaznaczył Zdrojewski.
Autorzy raportu o finansowaniu i zarządzaniu kulturą, przygotowanego na Kongres Kultury Polskiej, uznali, że konieczne jest stworzenie spójnych rozwiązań systemowych w sferze kultury. Jak napisali, podstawą podziału środków publicznych nie powinien być status danego podmiotu, ale rodzaj i zakres wykonywanych przez niego zadań. Postulowali rozszerzenie autonomii podmiotów prowadzących działalność kulturalną i umożliwienie im łatwego dokonywania zmian prawno-organizacyjnych. Wśród przepisów krępujących działalność instytucji kultury wymieniono przepisy o zamówieniach publicznych, przepisy odnoszące się do promocji i reklamowania działalności kulturalnej oraz dotyczące amortyzacji majątku trwałego.
