Quartet dla dwojga
Heiner Muller napisał sztukę, w której ożywia postaci znane z powieści "Niebezpieczne związki", markizę Merteuil i hrabiego Valmont. Cała trudność polega na zinterpretowaniu tekstu, który stanowi jeden wielki monolog. Aby podołać ciężarowi sztuki, która nie dość, że jest filozoficzną opowiastką o losie człowieka i problemach damsko-męskich, to jeszcze przenosi nas w dziwne ramy czasowe. W didaskaliach bowiem autor zaznaczył, że czas i miejsce akcji to salon francuski przed Rewolucją i bunkier po III wojnie światowej.
Przeniesienia tej sztuki na deski teatralne podjęło się doborowe trio: Ewa Szykulska, Joachim Lamża i reżyser Roman Kordziński. Aktorzy dają z siebie wszystko, szczególnie wtedy, gdy zamieniają się rolami: Ewa Szykulska jako hrabia Valmont i Joachim Lamża jako markiza Merteuil. Prześcigają się w popisach aktorskich. Szkoda tylko, że widzowie nie w całości mogą zrozumieć tekst, który w niektórych momentach jest mówiony za cicho i zdarza się, że gubione są końcówki. Szczególnie brakuje ich w wyrazach kończących się na "ś, ć". Bardzo też przeszkadza w oglądaniu, a przede wszystkim w wsłuchiwaniu się w tekst ciągłe potykanie się aktorów o dekorację. Scenografia świetnie oddaje miejsce i czas akcji, przyciąga wzrok, ale wygląda, że jej twórczyni, Izabela Konarzewska nie do końca pomyślała o poruszających się w niej aktorach. Znakomitym uzupełnieniem spektaklu jest muzyka Wojciecha Jagielskiego, która nie tylko ilustruje, ale jest także samodzielnym bohaterem.
"Quartet" nie jest przedstawieniem łatwym i przeznaczonym dla szerokiej widowni. Także i dlatego, że mogą go oglądać widzowie od lat 18. Wiadomo, problemy między kobietą a mężczyzną, seks i słowa powszechnie uważane za brzydkie nie są przeznaczone dla młodych uszu.
