Komedia amerykańska
Adolf Nowaczyński miał niezwykły i bardzo silny temperament twórczy .Pisarz wykorzystywał swój cięty, ostry język, chętnie wprowadzał neologizmy, stylizacje, kalambury. Jego artykuły, pamflety, sztuki wywoływały liczne skandale i afery. W dwudziestoleciu międzywojennym związany był z obozem Narodowej Demokracji, występował przeciw liberalizmowi i wpływom mniejszości narodowych. Dziś jego publicystyka poszła w zapomnienie, w teatrach grywane są jeszcze dramaty historyczne, takie jak "Fryderyk Wielki", "Bóg wojny" o Napoleonie, "Car Samozwaniec'', "Wiosna narodów". Sztuki Nowaczyńskiego były zwykle skażone grzechem rozwlekłości i przerostu formy. Ich wystawienie na scenie wymagało skrótów i reżyserskiej dyscypliny. Nie inaczej jest w "Komedii amerykańskiej", którą na telewizyjną scenę przysposobił dokonując znacznych skrótów i skreśleń całych wątków Juliusz Machulski. Choć Nowaczyński nigdy w Ameryce nie był, ze swadą opisał zabawne perypetie rodziny Polonusów.
Akcja dzieje się w Chicago w roku 1931. Papa Szczęśniak prowadzi z sukcesami własna firmę i uważany jest za "króla mebli" w tym mieście. Jego dzieci też są już nieźle ustawione, syn Walenty prowadzi największy zakład pogrzebowy, dobrze rokuje również córka Gloria, bystra panienka bywająca w towarzystwie, grająca w tenisa. Tylko o synu Jimmym papa nie chce mówić, bo pracuje on dla największego gangstera Ala Capone. Ale i do Szczęśniaka przychodzą rekieterzy - Hrabia i Horatio żądając dwóch tysięcy za tzw. ochronę. Dotychczas papa opłacał tylko policjanta Pattersona symboliczną kwotą stu dolarów i nie ma zamiaru finansować bandytów. Wyrzuca ich za drzwi, ale ci straszą, że jeszcze tego pożałuje.
Reżyser skrywając się pod pseudonimem Jules Mac Hoolskee potwierdził, że w sztuce Nowaczyńskiego najśmieszniejsza jest warstwa językowa - bohaterzy mówią zabawnym slangiem polsko-amerykańskim. Obsadzenie w głównych rolach Jana Machulskiego i Witolda Pyrkosza może sugerować, że mamy do czynienia z "Vabankiem 3", ale niestety "Komedii amerykańskiej" do poziomu filmu daleko.
