Setna premiera
Polska prapremiera "Labiryntu" - sztuki Fernando Arrabala ukoronowała dwudziestodwuletni okres działalności krakowskiego Teatru Stu. Nie wiek sceny był okazją do uroczystości lecz fakt, że przygotowano tu setną prezentację dramatyczną, wybierając dzieło wybitne, o wartościach uniwersalnych, będąca także materiałem na trzy bogate role aktorskie.
Setnej premierze nadał Teatr Stu świąteczną oprawę, łącząc ją z odsłonięciem na budynku swojej siedziby ogromnych rozmiarów malowidła Zbigniewa Kamińskiego oraz dając drugi spektakl z najnowszego repertuaru: "Bufet-operę. Kur zapiał II" według poematu Wiesława Dymnego "Polski szynkwas żydowski", z muzyką Jana Kaniego Pawlusiewicza.
Obydwie prezentacje teatralne są zdarzeniami godnymi, uwagi. "Labirynt" to dramat, wyrażający bezradność i zagubienie człowieka w rzeczywistości, na którą nie ma wpływu, w której jest uwięziony z niewytłumaczalnych wyroków losu. Sztuka Arrabala nosi cechy charakterystyczne twórczości iberyjskiego kręgu kultury: pobrzmiewają tu echa Calderona, co dowodzi, że nawet programowe odcinanie się autora od tradycji nie jest decydujące dla sposobu widzenia przezeń świata. Doskonałe aktorskie trio: Iwona Bielska, Jan Frycz i Jan Peszek, reżyserowane przez Angela Berenguera - najwybitniejszego znawcę teatru Arrabala - daje w "Labiryncie" świetny popis umiejętności budowania postaci scenicznych.
Swego rodzaju kontrapunktem jest w repertuarze tego teatru spektakl pokazany jako drugi w jubileuszowym dniu. "Kur zapiał. Bufet-operę" reżyserował Krzysztof Jasiński, który kazał aktorom niekiedy mocno przerysować fragmenty ról. Z ich grona Edward Lubaszenko najpełniej, choć w sposób stonowany, przekazuje drwinę. Bardzo dobrym jego partnerem jest w tej śpiewogrze Andrzej Zaucha, którego głos obudowany jest całkiem przekonywającym aktorstwem.
