Grzebanie
Kolejna wrześniowa premiera Studia Teatralnego Dwójki to spektakl o Witkacym. Jego twórcą jest Jerzy Jarocki, reżyser, w którego dorobku inscenizacje witkacowskie zajmują bardzo ważne miejsce. Jarockiego fascynują nie tylko dramaty (na tyrn polu zanotował dokonania tak wybitne jak choćby przedstawienie "Szewców" czy przypomniana niedawno w telewizji inscenizacja "Matki"), ale także osoba Witkacego. Malarz, literat, filozof, teoretyk sztuki, a do tego barwna i prowokująca osobowość - był jedną z najbardziej niezwykłych postaci polskiej sztuki. Jego twórczość dramaturgiczna nie przebiła się na sceny teatrów międzywojennych i z prawdziwym uznaniem spotkała się dopiero w lalach 60. Jerzy Jarocki planował stworzenie trylogii scenicznej poświęconej życiu Witkacego. Z tych zamiarów zrodził się "Staś" - sztuka o dzieciństwie i młodości artysty, czyli okresie między 1885 - rokiem urodzenia Witkacego a 1915 - datą śmierci jego ojca. Sam Witkacy zmarł we wrześniu 1939 roku, samobójczą śmiercią. "Grzebanie" nawiązuje do pogrzebu jego szczątków przeniesionych z grobu na ukraińskim Polesiu do kwatery zakopiańskiego cmentarza. Na Pęksowym Brzysku, w ten sposób przywracając artysty Zakopanemu i Tatrom, gdzie przez długie lata żył i tworzył.
Spektakl jest próbą nowej interpretacji życia i dzieła autora "Szewców". Odbywa on fantastyczną podróż po krainie własnej praeszłości. Wciela się w bohaterów swych sztuk, rozmawia i dyskutuje z ich bohaterami. Spotyka też postacie ze swego realnego życia - rodziców i kobiety, które były z nim związane.
Pierwotna wersja przedstawienia powstała w 1995 r. jako dyplomowy spektakl krakowskiej szkoły teatralnej. Niniejsza jest odmienna, zarówno jeśli chodzi o obsadę, jak i sposób realizacji poszczególnych scen. Jarocki wykorzystał telewizyjne możliwości pokazania części scen w plenerze, co nadało onirycznemu, wizjonerskiemu "Grzebaniu" nowych interesujących barw.
