Manhattan poker
TEATR 1 TVP SOBOTA 13:35 Pedant z bałaganiarzem we wspólnym mieszkaniu w komedii najpopularniejszego autora Broadwayu lat 70.
Po premierze jednej ze sztuk Neila Simona recenzent teatralny "Time'a" napisał: "Nie ulega wątpliwości, że Simon jest jednym z najlepszych, jeśli nie w ogóle najlepszym komediopisarzem amerykańskim". Opinia ta celnie określała ugruntowaną kolejnymi sukcesami pozycję najpopularniejszego autora Broadwayu lat 70.
Dorobek urodzonego w 1927 roku Simona jest doprawdy imponujący. Liczy ponad dwadzieścia sztuk teatralnych, a jeśli dodamy do tego zbliżoną liczbę scenariuszy filmowych (jako autor filmowy Simon stawiany jest w jednym rzędzie z Woody Allenem i Melem Brooksem), to praca ta wyda się niemal gigantyczna. Specjalnością Neila Simona są komedie, w których harmonijnie łączy motywy współczesnej obyczajowości z refleksją na temat dylematów, frustracji i problemów, jakie nękają amerykańską klasę średnią, do której należą również bohaterowie "Manhattan poker".
Feliks i Oskar od lat spotykają się regularnie z grupką przyjaciół na partyjkach pokera. Pewnego dnia Feliks przybywa na spotkanie kompletnie załamany - rzuciła go żona i nie potrafi sobie zupełnie poradzić z tym problemem. Oskar postanawia zająć się przyjacielem. Sam jest zupełnie innym człowiekiem - cynicznym i traktującym wszystko lekko ironistą. Chce nauczyć Feliksa żyć po swojemu, przywrócić go światu i pokerowemu towarzystwu. Panowie zamieszkują razem w apartamencie na Manhattanie, a wówczas okazuje się, że różnią się przede wszystkim w kwestiach domowego porządku. Wspólne życie pedanta z bałaganiarzem stwarza wiele komediowych sytuacji, a dla bohaterów staje się zupełnie nowym, pouczającym doświadczeniem.
Neil Simon określił kiedyś swe komedie jako "smutne sytuacje śmiesznie opowiedziane". Trafnie charakteryzuje to historię przedstawioną w "Manhattan poker", którego bohaterowie należą do najchętniej portretowanych przez pisarza typów - trochę nieudaczników, dziwaków i malkontentów, którzy dzięki zdarzeniom sztuki stają się mądrzejsi i lepsi.
Wszystkie utwory Simona odznaczają się olbrzymim ładunkiem komizmu przejawiającym się zarówno w samych sytuacjach, jak i charakterystyce oraz dialogu postaci.
Telewizyjna realizacja Janusza Majewskiego znakomicie wydobywa te cechy, przede wszystkim dzięki wybornej obsadzie, którą tworzą aktorzy należący dzisiaj do czołówki polskich wykonawców repertuaru komediowego.
