"Intryga i mśłość"
Tragedia w 8-miu obrazach Fryderyka Schillera. - Reżyseria: A. Piekarski - Dekoracje: W. Małkowski.
Sobotnia premiera "Intrygi i miłości" Fryderyka Schillera stanowi dalszy etap w rozwoju artystycznym Teatru Ziemi Pomorskiej. W obecnym sezonie po trzech czołowych utworach dramatyki polskiej dyrekcja z wielkim nakładem wystawiła jeden z najcelniejszych dramatów niemieckich.
"Intryga i miłość" po raz pierwszy została wystawiona w Mannheimie w 1784 roku i od razu zyskała Schillerowi znaczną sławę wśród współczesnych przez swą rewolucyjność w poglądach, wypowiadanych przez aktorów dramatu. Jeden z krytyków niemieckich nazywa "Intrygę i miłość" słusznie "pierwszym dramatem społecznym" i wypowiada pogląd, iż genialny czyn Schillera polega na tym, że "utrafił w nerw stanu średniego, który w małych państwach t. j. niemieckich) bardzo cierpiał pod uciskiem brutalnych rządów ministrów i metres".
"Intryga" jest ponadto zewem do wolności i obok "Zbójców" zyskała największą popularność z młodzieńczych utworów Schillera. Miernikiem wartości niech będzie również fakt, że dramat już w 1795 roku doczekał się tłumaczenia na język angielski, a w 1799 roku na język francuski.
Na scenie naszej "Intryga i miłość" została wystawiona z wielką starannością, przy czym dyrekcja teatru wykorzystała wszelkie możliwości, stojące jej do dyspozycji. Na szczególne podkreślenie zasługuje wzorowa reżyseria p. Antoniego Piekarskiego, który właśnie w "Intrydze" wykazał wysoką klasę i tradycję reżyserską. P. Piekarski wczuł się doskonale w epokę schillerowską i poszczeg. sceny wyreżyserował zgodnie z duchem autora.
Jeśli z kolei będziemy mówili o wykonawcach poszczeg. ról, to można by zespół podzielić na dwie grupy. W jednej należało by umieścić aktorów z dawnej szkoły dramatycznej, wychowanych na scenach przedwojennych i wzorach najwybitniejszych majstrów kunsztu aktorskiego, jak dyr. Bracki i reżyser Piekarski, w drugiej zaś młodsze pokolenie z pp. Ippoldtówną (Luiza) i Skwierczyńskim (Ferdynand) na czele. Stąd też można było zauważyć znaczne różnice w grze, a powiedzenie że gra w dramacie klasycznym jest najlepszym probierzem wartości aktora - w całej rozciągłości została potwierdzona. Postać prezydenta Waltera, który przez podstęp oszustwo i zabójstwo doszedł do władzy odtworzył w monumentalny sposób dyr. Bracki. Już same warunki zewnętrzne jakby predestynowały dyr. Brackiego do roli brutalnego prezydenta. W grze jego nie było ani jednego niedociągnięcia.
Właściwą duszą "Intrygi" jest zausznik prezydenta Wurm. Brzydki z wyglądu, jeszcze wstrętniejszy ma charakter. Świetną maskę Wurma stworzył p. Piekarski, znany nam już z innych charakterystycznych kreacyj. Przypominamy Jago na w "Otello", Mandaryna Wu i wychrztę w "Nieboskiej". Rola Wurma była przemyślana w każdym szczególe.
W drugiej grupie aktorów na czoło wysuwa się para kochanków Luiza i Ferdynand, którą odtworzyli pp. Ippoldtówna i Skwierczyński. Z przyjemnością stwierdzić należy, że p. Ippoldtówna doskonale się wczuła w tragiczną postać Luizy. Była szczera i bezpośrednia. P. Skwierczyński włożył sporo pracy w kreację postaci Ferdynanda. Niestety nie zawsze był naturalnym, a szczególnie słabe były momenty w końcowej scenie. P. Dąbrowski
Jako muzyk Miller szczególnie w dalszych scenach świetnie odtworzył tragiczną postać ojca. P. Zbierzowska bardzo udatnie podkreśliła dodatnie strony charakteru faworyty książęcej lady Miilford. Pp. Małkowską, Cybulską, Ilcewicza i Sroczyńskiego widzieliśmy w rolach epizodyczn.
W końcu jeszcze kilka uwag o dekoracjach inż. Małkowskiego. Pokój w mieszkaniu Millerów wywierał chłodne wrażenie, brak mu było ciepła i przytulności, tak jak to wyobrażał sobie Schiller. Inne dekoracje - choć wyjazdowe - bardzo estetyczne.
"Intryga i miłość" należy bezwzględnie do bardzo dobrych spektaklów w obecnym sezonie. - Sztukę winna zobaczyć przede wszystkim młodzież szkolna, co będzie doskonałym uzupełnieniem lektury.
