Kolędy czar
Kraków mojego dzieciństwa był sceną, na której przez cały rok odbywały się widowiska ludowe, a te, które zaginęły, łatwo dawały się odbudować na podstawie ustnej lub pisemnej tradycji - mówił Leon Schiller, autor realizowanej w Teatrze TV "Pastorałki". Wydany po raz pierwszy w 1931 roku dramat doczekał się wielu inscenizacji.
Dzisiaj zainteresował się nim Laco Adamik. Do współpracy zaprosił imponującą, ponaddwudziestoosobową grupę aktorów. - Nasza banda to jest rzeczywiście coś niezwykłego - śmieje się Danuta Stenka. - Tak liczne grono może być utrudnieniem dla reżysera. Ale akurat on w całym tym zgiełku jest niezwykle spokojny, co bardzo dobrze wróży.
"Pastorałka" to widowisko, w którym obok scen z Ewangelii zobaczymy staropolską obrzędowość i folklor. To wyjątkowe, bożonarodzeniowe misterium często nazywane było "cudem polskiego teatru" - sceny misteryjne przeplatają się tu z ludowo-obrzędowymi, zaś ci sami aktorzy wcielają się w postaci biblijne i rodem ze starych, polskich jasełek.
- Kręcimy scenę wizyty kolędników - opowiada Robert Gonera. - Ja sam gram czeladnika. Spotkanie z kolędnikami powoduje przejście do innej rzeczywistości - w obrazy i sceny biblijne. W tej drugiej warstwie spektaklu jestem Archaniołem Michałem, który nie dość, że wygania Adama i Ewę z raju, to później jeszcze daje przysłowiowego kopa Szatanowi, granemu przez Rafała Królikowskiego. Danuta Stenka dodaje: -Ja także gram dwie postaci. W świecie rzeczywistym jestem służącą, a w historii "panajezuskowej" Herodową. To taki piękny skok, spod stołu w kuchni do pałacu!
Za oknem upał, ale w studiu wszystkim udziela się świąteczny nastrój. Aktorzy w przerwach między ujęciami nucą tytułowe pastorałki. Wydaje się, jakby czas przyspieszył i już był grudzień: wigilijny wieczór i wspólne, rodzinne kolędowanie. Premiera tego niezwykłego widowiska odbędzie się właśnie w grudniu 2006.
