30 kwietnia 1983
Życie jest snem – reż. Jerzy Jarocki
Kraków, Stary Teatr: premiera Życie jest snem Calderóna/Jarosława M. Rymkiewicza w reżyserii Jerzego Jarockiego, scenografii Jerzego Juka-Kowarskiego, z muzyką Stanisława Radwana, z Krzysztofem Globiszem w roli Segismunda. Jerzy Stuhr – Brasilio, Jerzy Radziwiłowicz – Astolfo, Jerzy Trela – Clarin, Dorota Pomykała – Rosaura.
Jarocki potraktował dramat Calderona rozgrywający się w Polsce jako komentarz do sierpniowej rewolty i stłumienia jej za sprawą wprowadzenia stanu wojennego. Na kurtynce ukazany był układ gwiazd w dniu 13 grudnia 1981. W inscenizacji pojawiły się liczne nawiązania do głośnych przedstawień Starego Teatru: Dziadów Adama Mickiewicza i Wyzwolenia Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Konrada Swinarskiego oraz Nocy listopadowej wystawionej przez Andrzeja Wajdę. Na końcu Segismundo tańczył krakowiaczka. Spektakl został zarejestrowany dla Teatru TV (emisja 11 stycznia 1988).
Rafał Węgrzyniak
