26 września 1971
Jednym tchem w Teatrze Ósmego Dnia
Poznań: premiera Jednym tchem według wierszy Stanisława Barańczaka w reżyserii Lecha Raczaka w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu. Spektakl był reakcją na brutalne stłumienie protestów robotniczych na Wybrzeżu w grudniu 1970.
Zbudowany został wokół metaforycznej stacji krwiodawstwa z białymi fartuchami pomazanych krwią, gumowymi rurkami i wiadrem z czerwoną farbą, w której aktorzy obmywali twarze jak w wodzie. Dominował w przedstawieniu jak zauważył Konstanty Puzyna „ton histerii, pasji, rozpaczy, protestu”, ale z powodu recytowania skomplikowanych wierszy Barańczaka na granicy krzyku stawało się ono „bełkotliwe”.
Rafał Węgrzyniak
