Ignacy Dobrzyński
DOBRZYŃSKI Ignacy Feliks (25 II 1807 Romanów, Wołyń - 9 X 1867 Warszawa), dyrygent. Był synem muzyka i kapelmistrza Ignacego D. i Eudoksji z Korellinów, mężem -> Joanny D. Muzyki uczył się najpierw pod kier. ojca; w 1825-28 kształcił się pod kier. J. Elsnera w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie; wkrótce zaczął występować jako pianista i dyrygent w Polsce i za granicą, m.in. w 1845-47 jako pianista i dyrygent w Berlinie, Monachium, Frankfurcie n/Menem i Bonn; był tam także nauczycielem muzyki. 9 VIII 1834 ożenił się ze śpiewaczką Joanną Miller (Muller). 15 VI 1852 został mianowany dyrygentem orkiestry WTR. Na stanowisku tym pozostał niecały rok. Wprowadził wtedy na scenę warsz. m.in. operę "Dolina Andory". W następnych latach dyrygował wykonaniem utworów operowych tylko na koncertach; w T. Wielkim występował gościnnie podczas wystawienia tam jego opery "Monbar, czyli Flibustierowie" (premiera 10 I 1863). Był uważany za jednego z najwybitniejszych ówcześnie kompozytorów polskich. Ceniono szczególnie jego symfonie, utwory kameralne i fortepianowe oraz pieśni. Był też autorem muzyki do "Burgrafów" V. Hugo oraz niedokończonego dramatu muz. "Konrad Wallenrod". W 1856 zorganizował w Warszawie i prowadził przez jeden sez. orkiestrę, której koncerty odbywały się co tydzień w Arkadii przy ul. Mokotowskiej.
Bibl.: Błaszczyk: Dyrygenci (tu il. i bibl.); PSB V (Z. Jachimecki; tu bibl.); SMP (tu bibl.); Sowiński: Słownik muzyków; Rulikowski: Teatr warsz.; Chomiński; Jasiński; Krogulski.
Ikon.: M. Fajans: Portret, rys., 1850 - BUW (Gabinet Rycin); M. Fajans: Portret, lit., 1850 - MNWarszawa, BUW (Gabinet Rycin), także M. Fajans: Wizerunki polskie, Warszawa 1851-61; H. Aschenbrenner (zakład lit. A. Dzwonkowskiego): Portret, lit. - IS PAN; Fot. pryw. - Bibl. Jagiell. (Gabinet Rycin).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
