Zofia Skibińska
SKIBIŃSKA Zofia, zamężna Tarnawska (działała 1907-1922), śpiewaczka. Była córką prof. lwow. Szkoły Politechnicznej, żoną Stanisława Tarnawskiego (zob. t. 1; ślub we Lwowie w 1909). W 1907 uczyła się śpiewu w Dreźnie w szkole A. Paschalis i A. Souvestre'a. Debiutowała 6 IV 1909 w lwow. T. Miejskim w partii Olgi ("Eugeniusz Oniegin") i została zaangażowana na sez. 1909/10. Zwróciła uwagę krytyki; recenzent "Nowości Muzycznych" pisał, że wyróżnia się "przepysznym altem, głębokim, o skali rozległej i dźwięku niezwykle szlachetnym"; podkreślano też jej urodę, wdzięk i swobodę gry. We Lwowie śpiewała szereg czołowych partii mezzosopranowych, takich jak: Anioł ("Demon"), Jadwiga ("Straszny dwór"), Magdalena ("Rigoletto"), Suzuki ("Madame Butterfly"), Siebel ("Faust"), a także partie drobne, jak Pacholę w "Marii" M. Sołtysa. Potem występowała gł. na koncertach, np. w Krakowie na koncercie jubileuszowym chórów (20 V 1914) i na koncertach kameralnych (sez. 1918/19). W lutym 1919 z grupą śpiewaków lwow. i krak. występowała w Tarnowie. W 1919 była w zespole solistów Krak. Tow. Operowego; śpiewała m.in. partie Suzuki w "Madame Butterfly", Zofii w "Halce", Babki w pol. prem. "Doli". W 1920-22 przebywała w Poznaniu i śpiewała na koncertach symfonicznych pod batutą A. Dołżyckiego (w programach prezentujących muzykę religijną, muzykę pol. oraz utwory R. Wagnera).
Bibl.: Almanach, Lwów 1911 (il.); Reiss: Almanach muz. Krakowa; Świtała; Gaz. Lwow. 1909 nr 233, 254, 287; Now. Muz. 1909 nr 10/11 (stąd cyt.), 1910 nr 3; Scena Pol. 1922 z. 8-10; Scena i Szt. 1907 nr 4, 1909 nr 47; Afisze, IS PAN; Wosiek: Teatry objazdowe.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
