Irena Sołłohub
SOŁŁOHUB Irena, zamężna Bocconi (maj 1887 Niesłuchów k. Drohobycza na Ukrainie - 1971 Mediolan), śpiewaczka. Była córką prawosławnego duchownego. Śpiewu uczyła się u A. Myszugi, prawdopodobnie ok. 1905 we Lwowie, a wg J. Mychalczyszyna później także w lwow. szkole śpiewu Cz. Zaremby. Debiutowała 12 X 1907 w T. Wielkim w Warszawie jako Santuzza ("Rycerskość wieśniacza") i została zaangażowana do partii dramatycznych. Od stycznia 1908 do końca sez. 1908/09 należała do zespołu opery we Lwowie, latem 1908 i 1909 występowała z nim w Krakowie. Śpiewała gościnnie w Poznaniu 17 X 1908 i 30 III 1909 tyt. partię w "Halce". Później często występowała na koncertach w miastach Galicji, wykonując ukr. pieśni ludowe. W 1913 wyjechała do Włoch na naukę śpiewu, wyszła za wł. milionera Atillę Bocconiego i zamieszkała w Mediolanie. Choć jej debiut przyjęto życzliwie chwaląc piękny sopran, to jednak już w 1909 w "Krytyce" pisano: "głos zmanierowany, bez dźwięku, ale aktorka pełna zapału". Zdaniem A. Myszugi "miała cudowny głos, ale nie umiała się nim posługiwać". Śpiewała partie: Racheli ("Żydówka"), Cho-cho-san ("Madame Butterfly"), Amelii ("Bal maskowy").
Bibl.: Kaczyński: Dzieje "Halki"; Ołeksandr Myszuga, Kyjiw 1971; 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 383; Krytyka 1909 z. 8-9; Kur. Warsz. 1907 nr 241, 313, 324; Ruch Muz. 1991 nr 7; Scena i Szt. 1907 nr 1 (il.), 1908 nr 4, 16, 1909 nr 19, 30; Świat 1907 nr 39 (il.); Afisze, IS PAN; Prosnak: T. Wielki; List Jarosława Mychalczyszyna.
Ikon.: Fot. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
