Franciszek Domagalski
DOMAGALSKI Franciszek (29 III 1808 Warszawa - 1 V 1845 Warszawa), tancerz. Był synem Tomasza D. i Teresy z Modrzejewskich. Od 1821 uczył się w warsz. szkole baletowej. Po raz pierwszy wystąpił 26 XI 1822 jako Czeladnik w szkolnym przedstawieniu baletu "Młynarze". Po ukończeniu nauki debiutował 10 VI 1824 tańcząc pas de trois grotesque w T. w Pomarańczami w Łazienkach. Na jego repertuar i styl tańca wywarli wpływ tancerze groteskowi Koblerowie, z którymi tańczył podczas ich występów gościnnych w Warszawie. W balecie T. Narodowego występował tylko przez rok; w 1825 wyjechał do Wiednia w celu dalszego kształcenia się. Jadąc do Wiednia zatrzymał się w Krakowie, gdzie występował od 20 X do 3 XI 1825. Do Warszawy powrócił w 1827 i wkrótce osiągnął pozycję najlepszego tancerza komicznego.
J.T.S. Jasiński pisał, że D. "należał do szczupłej liczby tancerzy, którzy starali się pozyskać miano artystów"; podkreślał też jego inteligencję, wykształcenie i pracowitość. D. wyróżniał się jako wykonawca tańców charakterystycznych, groteskowych, a także mazurów i krakowiaków; zwracała uwagę jego technika i wyczucie plastyki scenicznej. Najlepsze partie: Rekrut ("Zabawy żołnierskie"),Don Kiszot ("Wesele Gamasza"), Drużba ("Wesele w Ojcowie"), Radiag-Bej ("Rozbójnik morski"), Jaquinet ("Fletrowers zaczarowany"). Od 1828 udzielał lekcji tańca. W 1842 okresowo zastępował chorego baletmistrza M. Piona. Jego działalność uległa stopniowo zahamowaniu na skutek choroby płuc, a potem także choroby umysłowej. Po raz ostatni wystąpił na scenie 18 VI 1844 tańcząc partię Bertranda ("Robert i Bertrand"). Trzykrotnie zawierał związek małżeński: najpierw z Ludwiką Karasińską, następnie z Jadwigą Micewicz, po raz trzeci z jej siostrą" Marią Micewicz.
Bibl.: Estreicher: Teatra; Pudełek: Warsz. balet romantyczny; Kur. warsz. 1845 nr 114; Afisze, MTWarszawa; Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
