Maria Freytag
FREYTAG, Frejtag, Freitag, Maria, zamężna Rożniecka
(15 sierpnia 1835 Warszawa - 10 maja 1873 Warszawa),
tancerka.
Była żoną Gabriela Rożnieckiego (od 7 stycznia 1864), matką Józefy Rożnieckiej. Zaczęła występować na scenie już jako uczennica warszawskiej szkoły baletowej. Pierwszy raz wymieniona była na afiszu 5 stycznia 1844, kiedy tańczyła jednego z młodych niewolników w balecie Poranek indyjski; 5 września 1846 tańczyła już poważniejszą rolę Kolombiny (Diabełek kulawy). W 1852 została zaangażowana do zespołu baletu Warszawskich Teatrów Rządowych, a 13 czerwca 1854 debiutowała jako solistka w partii tytuł w Esmeraldzie.
„Zdumiewała powabem i wdziękiem, siłą, pewnością, swobodą tańca […] Gdyby natura okazała się dla niej więcej szczodrą i do prześlicznej postaci dodała rysy czarowne, byłaby ideałem tancerki” – pisał o niej Jan Tomasz Seweryn Jasiński.
Wykonywała główne partie w wielu baletach, m.in. Zośki (Wesele w Ojcowie), Angeli (Marco Spada), Królowej (Dziewice jeziora), Giselle (Giselle). Brała udział w występach galowych baletu warszawskiego. Sukcesy odnosiła także za granicą; w 1857 po trzymiesięcznych studiach u Louisa F. Gosselina tańczyła w Paryżu, w 1861 występowała w Berlinie i Hamburgu. Ostatni raz wystąpiła w Warszawie 25 października 1863 w partii Anety (Modniarki) i opuściła scenę z powodu silnego zwichnięcia nogi.
Bibliografia
Pudełek: Warsz. balet romantyczny (il.); Kur. warsz. 1873 nr 97; Chomiński; Jasiński.
Ikonografia
J. Simmler (zakład lit. M. Fajansa, Warszawa): F. jako Giselle (Giselle), 1855 - MNWarszawa; Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną oryginalnej publikacji.
