Paweł Lanckoroński
LANCKOROŃSKI Paweł (15 IV 1808 Warszawa - 17 VIII 1882 Warszawa), śpiewak, aktor. Był ojcem -> Grzegorza L. Uczył się w szkole pijarów. W 1827 występował jako amator na koncertach w Warszawie, m.in. na koncercie N. Paganiniego. 1 XII 1827 został zaangażowany do t. warsz., ale dopiero 14 VI 1828 zaśpiewał większą partię - Pesara ("Otello" G. Rossiniego). W zespole opery warsz. występował jako solista do 1844, potem został przeniesiony do chóru. Wg J. T.S. Jasińskiego miał "głos tenorowy, wysoki, czysty, silny i znajomość dostateczną muzyki", stosował jednak w śpiewie niepotrzebne "ozdoby" i był słabym aktorem. Śpiewał m.in. Lorenza ("Niema z Portici"), Nemorina ("Napój miłosny"), Alfonsa ("Zampa"), Lorenza ("Fra Diavolo"), Remba ("Robert Diabeł"), Rotmistrza ("Cecylia Piaseczyńska"). Od 16 VI 1863 przeszedł na emeryturę. Mieszkał stale w Warszawie i śpiewał niekiedy w katedrze.
Bibl.: Gaz. warsz. 1829 nr 295; Kłosy 1885 nr 1018 (il.); Kur. warsz. 1882 nr 184; Pam. Sceny warsz. 1838 s. 11, 12, 1839 s. 61, 62; Chomiński; Jasiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
