Emilia Mejer
MEJER, Meyer, Majer, Emilia, zamężna Bawankiewicz (28 I 1823 Warszawa - 1848), aktorka. Uczennica warsz. szkoły dramatycznej. Debiutowała w Warszawie 8 I 1839 w roli Gurli ("Indianie w Anglii"), po raz drugi 16 I w roli Celiny ("Powrót"), zaangażowana do zespołu t. warsz., ostatni raz wystąpiła 23 IX jako Zofia ("Jedna chwila"). Zwolniona, w tym samym roku w październiku wyjechała na prowincję. W maju 1840 występowała gościnnie we Lwowie grając m.in. Gurli ("Indianie w Anglii") i Estellę ("Łucja, sierota szkocka"), nie została jednak zaangażowana. W sez. 1840/41 występowała w t. krak. oraz w amatorskim t. hr. H. Małachowskiego. W 1842 była powtórnie na gościnnych występach we Lwowie. S. Pepłowski pisał, że "ma pewien wdzięk i ułożenie, lecz wymowę nadto pieszczoną". Po powrocie do Warszawy w grudniu 1842 została zaangażowana do t. warsz., lecz już 16 IX 1843 zwolniła się na własne żądanie. W 1844 występowała gościnnie we Lwowie, w 1845 w Krakowie. Po wyjściu za mąż opuściła scenę. Grała m.in. Malwinę ("Kochany dziadunio"), Kasię ("Krzyżyk złoty"), Matyldę ("Wiecznie, czyli Szał młodości"), Lenę ("Vendetta").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Rocz. t. we Lwowie 1845; Kur. warsz. 1839 nr 170, 178, 182, 192, 218, 250; Gaz. krak. 1840 nr 87; Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
