Teofil Niedźwiedzki
NIEDŹWIEDZKI Teofil (20 I 1855 - 20 I 1899 Warszawa), śpiewak. Był uczniem J. Chodakowskiego. Debiutował 9 XI 1881 na scenie T. Wielkiego w Warszawie w partii Skołuby ("Straszny dwór"); od 1882 został zaangażowany do zespołu opery WTR. P. Owerłło pisał, że "posiadał bardzo dobrze wyszkolony głos, szczególnie dolne jego tony były znakomite. Przeszkadzały mu trochę warunki zewnętrzne, był bowiem małego wzrostu". Do 1894 śpiewał m.in. partie Rektora ("Linda z Chamounix"), Marcela ("Hugonoci"), Don Pedra ("Afrykanka"), Zbigniewa ("Straszny dwór"), Baltazara ("Faworyta"), Szymona ("Jawnuta"). Po ustąpieniu z WTR (1895) występował jeszcze dorywczo w warsz. t. ogr.; informacja ta może jednak dotyczyć innego aktora o tym samym nazwisku.
Bibl.: Owerłło; EMTA 1886 nr 164, 1887 nr 185, 1890 nr 328, 1893 nr 530 (il.); Kur. warsz. 1899 nr 21, 23; Chomiński; Krogulski.
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
