Jan Olański
OLAŃSKI Jan, właśc. J. Olanin (15 V 1878 Lwów - 8 IV 1920 Cieszyn), aktor. Był mężem aktorki Anieli Antoniny O. z Pinlichów. Uczeń S. Konopki we Lwowie. Zaczął występować w 1897 w Stanisławowie. W 1898-1902 był aktorem i sekretarzem t. Miłośników Sceny we Lwowie. W kwietniu 1902 występował w T. Ludowym w Krakowie, w sez. 1902/03 T. Ludowym we Lwowie, w lecie 1903 w zespole E. Kupieckiego w Piotrkowie, w 1903 przez krótki okres znowu w krak. T. Ludowym, następnie prawdopodobnie w t. łódzkim, a w sez. 1904/05 w zespole objazdowym w Małopolsce pod dyr. W. Czajkowskiego. Od 1909 do 1914 występował w T. Polskim w Poznaniu; pełnił tu także obowiązki inspicjenta i suflera. W sez. 1918/19 grał w T. Powszechnym w Krakowie, w 1919-20 w zespole T. Śląskiego na terenie Śląska Cieszyńskiego. Grał przede wszystkim role komediowe, jak np. Kapelan ("Damy i huzary"), Majcherek ("Królowa przedmieścia"), Fedko ("Mąż z grzeczności"), Wicek ("Wicek i Wacek"), Igiełka ("Gałganduch, czyli Trójka hultajska"), Dyndalski ("Zemsta"), Morgal ("Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale").
Bibl.: 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 384, 395, 397, 398; Dz. ciesz. 1920 nr 81; Scena pol. 1920 z. 5; Mika.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
