Aleksander Siwicki
SIWICKI Aleksander (działał 1872-1898), śpiewak. Był synem Łukasza S. Uczył się śpiewu u L. Matuszyńskiego i A. Ziółkowskiego. 7 XI 1872 debiutował w WTR w partii Księcia Alfonsa ("Lukrecja Borgia"); od 1873 zaangażowany do zespołu opery występował na scenie warsz. do 1898. Śpiewał partie basowe, takie jak: Skołuba ("Straszny dwór"), Bertram ("Robert Diabeł"), Don Basilio ("Cyrulik sewilski"), Mnich ("Don Carlos"), Hr. de Saint-Bris ("Hugonoci"), Orowez ("Norma"), Wardęga ("Gwarkowie"), Don Diego ("Afrykanka"), Poloniusz ("Hamlet"). "Głos miał duży, ale tubalny, nie odczuwało się w tym głosie kultury śpiewaczej. Śpiewał starannie drugoplanowe partie" - wspominał P. Owerłło. W 1898 przeszedł na emeryturę i wycofał się ze sceny. Był następnie urzędnikiem dyrekcji Tow. Kredytowego Ziemskiego. 7 XI 1876 ożenił się z Bronisławą Machowską.
Bibl.: Owerłło; EMTA 1893 nr 530 (il.); Kłosy 1872 nr 391; Chomiński; Jasiński.
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
