Jan Stern
STERN, Sztern, Jan (1867 - 9 III 1949 Grójec), śpiewak. W 1892 należał zapewne do zespołu Ł. Kościeleckiego w Rydze i Mitawie. W 1896-97 był członkiem chóru opery WTR. W 1907 został przeniesiony do zespołu solistów. Śpiewał m.in. partie Pasterza ("Halka"), Derwisza ("Wanda"), Arlekina ("Pajace"), Tomka ("Sprzedana narzeczona"), Marca ("Meduza"), Tęczyńskiego ("Jadwiga"), Leopolda ("Żydówka"), Damazego ("Straszny dwór"). 4 XI 1925 obchodził jubileusz trzydziestolecia działalności artyst., a wkrótce ustąpił ze sceny.
Bibl.: Album teatr. II s. 96; Kur. warsz. 1907 nr 286, 288; Scena pol. 1925 nr 3; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Nagrania: Pieśni - Red. Muz. PR; Pieśni i piosenki - MT Warszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
