Wiktoria Ewa Studzińska
STUDZIŃSKA Salomea Marianna Wiktoria, Ewa, zamężna Marczewska (16 XI 1816 Kraków - po 1881), śpiewaczka, aktorka. Była córką muzyka Marcina S. i Wiktorii z Biernackich, siostrą -> Ludwika S., -> Piotra S. i - Wincentego S. Uczyła się śpiewu u W. Gorączkiewicza. Śpiewać zaczęła ok. 1832 w chórze katedry krak., a od listopada tego roku występowała w t. krak., biorąc też udział w objazdach zespołu (m.in. 1839 Kalisz i Poznań). Po opuszczeniu t. krak. w 1841 występowała z zespołem H. Popiołka w Lublinie, Radomiu i Płocku. W 1842 debiutowała w t. warsz.: 19 III w partii Kamili ("Zampa"), 7 IV - Aminy ("Lunatyczka"), a 21 IV - Zerliny ("Fra Diavolo"). Zaangażowana do t. warsz., występowała od 1 V 1842 do 30 IX 1844 w operach, a niekiedy także w komediach. W listopadzie 1844 zaangażowała się ponownie do t. krak. i wkrótce odniosła tu ogromny sukces śpiewając partię Marii ("Córka pułku"). W "Gazecie Krakowskiej" ogłoszono wtedy wiersz na jej cześć, zaś K. Estreicher pisał o tej roli: "miała jakiś urok w swym obejściu szczerym, wesołym, żwawym, iż teatr szalał od oklasków". W t. krak. występowała do grudnia 1846, biorąc udział w wyjazdach zespołu do Kalisza, Łowicza i Radomia. Potem wyszła za lekarza Ludwika Marczewskiego i ustąpiła ze sceny. Później pracowała jako nauczycielka śpiewu i gimnastyki w Sandomierzu. W 1872 wystąpiła, wg A. Sowińskiego, na koncercie w Gostyniu. W 1881 przebywała podobno u swego syna w Warszawie.
S. cieszyła się dużym powodzeniem jako śpiewaczka. Wg J.T.S. Jasińskiego "głos piękny, czysty, silny, rozciągły lubo nieco niewykończony w metodzie śpiewu, podobał się tym więcej, że połączony był z grą zrozumianą, naturalną, wolną od wszelkiej przesady". Śpiewała partie sopranowe; ważniejsze prócz wymienionych: Anusia ("Wolny strzelec"), Rozyna ("Cyrulik sewilski"), Rozyna ("Nocleg w Apeninach"), Wanda ("Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda"), partia tyt. w "Normie". Z jej ról komediowych za najlepszą uważany był Ludwik ("Ulicznik paryski"); grała też m.in. Fruzię ("Damy i huzary"), Cecylię ("Panna mężatka"), Panią Filip ("Papugi naszej babuni").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Got: Teatr Meciszewskiego; Krzesiński: Koleje życia s. 225, 228, 238, 259, 262-266, 292, 304; SMP; Sowiński: Słownik muzyków; Stefański: Teatr w Kaliszu s. 58, 80, 82, 83; Akt urodzenia nr 110/1816 z parafii Św. Floriana, Arch. m. Krakowa i woj. krak.; Chomiński; Jasiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
