Czas akcji: XVIII wiek, akcja toczy się w ciągu jednej nocy.
Miejsce akcji: salon w zamku w Normandii.
Obsada: 3 role męskie, 7 ról kobiecych.
Druk: egzemplarz sztuki w bibliotece ZAiKSu.
Dramat w trzech aktach.
Diuszesa de Vaubricourt, w młodości uwiedziona i porzucona przez Don Juana, wzywa do swojego niezamieszkałego, zaniedbanego i pachnącego stęchlizną zamku w Normandii cztery kobiety, które spotkał podobny los: hrabinę de la Roche-Piquet, pannę de la Tringle, siostrę zakonną Hortense de Hauteclaire i panią de Cassin, żonę paryskiego złotnika. Powodem nagłego wezwania jest choroba córki chrzestnej diuszesy, dwudziestoletniej Angélique de Chiffreville, którą właśnie porzucił Don Juan. Diuszesa pozyskała od króla nakaz aresztowania Don Juana i zamierza szantażem zmusić go do małżeństwa z Angélique. Jest przekonana, że mając do wyboru ślub i Bastylię, Don Juan da się zaciągnąć do ołtarza, a ona i zaproszone panie, które mają odbyć nad nim sąd, zemszczą się za swoje krzywdy.
Wszystkie panie, z wyjątkiem panny de la Tringle, najbardziej z wszystkich opanowanej, niemal mdleją na widok wiszącego w zamku portretu Don Juana. Hrabina, arogancka snobka, chlubiąca się swoją pozycją społeczną i romansami, nie ukrywa swojego związku z Don Juanem. Panna de la Tringle, która po zawodzie miłosnym została pisarką, autorką poczytnych romansów, wypiera się nie tylko romansu, ale nawet znajomości z Don Juanem. Na próżno - jej imię, wśród imion tysięcy innych kobiet, widnieje w notesie Sganarelle'a. Hortense de Hauteclaire, która, jak należy sądzić, została wysłana do klasztoru po przygodzie miłosnej z Don Juanem, skrycie wzdycha do kochanka i czyta romanse panny de la Tringle. Pani Cassin, zapewne ze względu na swoje niskie pochodzenie, zachowuje się najbardziej powściągliwie.
Przybywa Don Juan, zwabiony zaproszeniem na bal. Wszystkie panie mimo woli poprawiają toalety, nie wyłączając zakonnicy, która układa fałdy habitu. Don Juan udaje, że rozpoznał w pannie de la Tringle swoją dawną kochankę, po to tylko, by z niej okrutnie zakpić. Mimo to podejrzanie szybko zgadza się poślubić Angélique. Obiecuje, że nie będzie jej zdradzać, dając jej jednocześnie całkowitą swobodę. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy Don Juan zmienił się - Sganarelle zauważa, że jego pan przestał uwodzić kobiety, a Angélique widzi, że kochanek postarzał się, na jego twarzy i w przygarbionych plecach widać ślady cierpienia. Don Juan rzeczywiście przeszedł wewnętrzną przemianę, której powody poznaje Diuszesa, podsłuchując rozmowę Don Juana z Angélique i pojmując to, czego nie może zrozumieć jej niedoświadczona chrześniaczka. Don Juan zakochał się, nie w Angélique jednak, lecz ... w jej bracie. Kawalera de Chiffreville poznał przypadkiem - Młodzieniec w ciemnościach udawał posąg. Mężczyźni poszli razem do gospody, potem spotykali się przez kilka dni. Pewnego dnia Młodzieniec zniknął; Don Juan dowiedział się od Angélique, że zaręczył się z dziewczyną z sąsiedztwa, a jednocześnie zaczął afiszować się z prostytutką. Usłyszawszy o tym Don Juan uwiódł Angélique. Gdy kawaler de Chiffreville dowiedział się o hańbie siostry, wyzwał Don Juana na pojedynek. Choć Don Juan błagał przyjaciela, by od niego odstąpił, Młodzieniec sam nadział się na jego szpadę. Umierając wyznał, że jest homoseksualistą i pokochał Don Juana; nie wierzył jednak, że jego miłość może zostać odwzajemniona. Don Juan natomiast, jak wyznaje, "nie spodziewał się spotkać miłości odzianej inaczej niż w spódniczkę". Teraz ulega presji kobiet, bo cierpiąc, wie, że Angélique też cierpi i potrzebuje go. Jednak Angélique odtrąca Don Juana - nie chce jego poświęcenia. Nie chce mężczyzny, który pragnie jej szczęścia, lecz mężczyzny, który pragnie jej z egoizmu.
O świcie kobiety opuszczają zamek. Zakonnica wyjeżdża, złorzecząc panu Bogu. Hrabina i panna de la Tringle nie posiadają się wprost z oburzenia - Don Juan, który nie myśli tylko o sobie, Don Juan, który liczy się z uczuciami kobiety, całkowicie stracił w ich oczach reputację: "Hrabina: Don Juanie, niech się pan weźmie w garść: niech pan będzie nikczemny!
Panna de la Tringle: Niechże pan zdradza! Nadal zdradza! W przeciwnym razie to my poczujemy się zdradzone! [...] Hrabina: Dawniej zionęło od niego siarką, teraz zajeżdża kadzidłem!"
Czy niewierny, nikczemny Don Juan jest dziełem kobiet?
Ukryj streszczenie