Artykuły

Dziś o godz. 18:00 w Instytucie Teatralnym odbędzie się spotkanie wokół książki Władysława Krogulskiego "Notatki starego aktora. Przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku".

Wydany po raz pierwszy szeroki wybór z dzieła legendarnego wręcz kronikarza sceny warszawskiej XIX wieku to fascynująca opowieść o złotych latach polskiego i warszawskiego teatru oraz tworzących go ludziach. Prezentowany w trakcie spotkania tom będzie punktem wyjścia do rozmowy o dawnym i współczesnym aktorstwie oraz sztuce jego opisywania.

W spotkaniu udział wezmą: Dorota Jarząbek-Wasyl, Agnieszka Wanicka, Mariusz Lesław Krogulski i Jacek Sieradzki. Prowadzenie: Dariusz Kosiński. Fragmenty książki przeczyta Henryk Talar.

Podczas spotkania książka "Notatki starego aktora. Przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku" będzie sprzedawana w cenie 30 zł (zamiast 44 zł).

O autorze:

Władysław Krogulski pracował na scenie warszawskiej przez ponad sześćdziesiąt lat (1863-1930). Nie był gwiazdą. Był skromnym aktorem, występującym w małych rolach i kompozytorem teatralnych melodii. Przez całe życie gromadził materiały i źródła do dziejów sceny narodowej. Był także kolekcjonerem anegdot aktorskich i mistrzowskim podglądaczem sztuki scenicznej. Jego zapiski, świadectwo żywej tradycji teatralnej, tworzą niezwykle barwny przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku. "Notatki starego aktora" po blisko stu latach doczekały się publikacji.

O książce:

Władysław Krogulski "Notatki starego aktora. Przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku"

wyb. i prac. Dorota Jarząbek-Wasyl, Agnieszka Wanicka

prof. dr hab. Jan Michalik: "Fascynująca lektura, skreślona z wewnątrz teatru, spoza kulis, co nieczęsto się zdarza. Sporządzona w dodatku przez profesjonalnego aktora, który starał się, co warto podkreślić, w równym stopniu stworzyć wizerunek artysty, jak osobowości człowieka."

Adam Grzymała-Siedlecki: "Nie byłbym "człowiekiem teatru" i nie byłbym entuzjastą tradycji, gdybym nie rozkoszował się tymi pełnymi prostoty, a tak plastycznymi wspomnieniami."

Wincenty Rapacki: "Dla takich jak on nie ma właściwie rubryki w dziejach sceny. Nazwałem go artystą użytecznym, gdy powinienem nazwać go - d u s z ą   s c e n y."

Juliusz Osterwa: "Nie masz sumienniejszego człowieka teatru nad starego Krogułę. Na pół godziny przed przedstawieniem zjawia się czerstwy staruszek za kulisami. () Boże! Ileż to burz natury, przyrody, teatralnych, życiowych i zakulisowych przetrwało jego krzepkie ciało. Ile ofiar pochłonęło życie i teatr za jego pamięci. Ilu ludzi w kostiumach przewinęło się przed jego oczami, ile gwiazd błyszczało i zgasło, ilu młodzieńców i dziewcząt zmieniało się w jego oczach w mężczyzn i w kobiety, w starców i staruszki - ilu ich brak - on trwa spokojny..."

Wstęp wolny.