Artykuły

Nie powiem: "a nie mówiłem?", bo żadna to satysfakcja przewidzieć tak oczywisty scenariusz, jaki rozegrał się właśnie w Narodowym Starym Teatrze - ogłoszenie styczniowego repertuaru teatru komentuje Łukasz Gazur w Dzienniku Polskim.

Przede wszystkim nie ma dramatu (choć od razu trzeba dodać "na razie"), bo w styczniu nowy dyrektor krakowskiej sceny zaplanował w repertuarze te spektakle, dzięki którym "Stary" zasłużył na miano jeśli nawet nie najlepszego, to jednego z czołówki teatrów polskich.

Bezdyskusyjnie to miano dały mu właśnie "Wróg ludu", "Kosmos" i ostatnie przedstawienie za dyrekcji Jana Klaty, czyli "Wesele" w jego reżyserii. Ale nie znaczy to wcale, że powinniśmy odetchnąć z ulgą. Bo ludzie, dzięki którym "Stary" w ostatnim czasie na swoje miano zasłużył, powoli znikają z gmachu przy ul. Jagiellońskiej. Pewne jest, że z zespołu odchodzą Marcin Czarnik, Bartosz Bielenia, Jaśmina Polak. Ale to nie koniec exodusu, bo w kolejce do wyjścia stoją już kolejne znane nazwiska średniego i młodego pokolenia aktorskiego. Ich odejścia do najlepszych teatrów to jasny sygnał, z jak znakomitymi aktorami mamy do czynienia. I jak powoli zaprzepaszczamy szansę na utrzymanie tej wyjątkowej jakości, jaką dotąd był ten zespół jako całość.

Ale ujawniony repertuar pokazuje coś jeszcze, o czym już kilkakrotnie niestety na łamach wspominałem. Marek Mikos nie jest przygotowany do kierowania teatrem. Kiedy pierwszy raz wspominał, że będzie grał przez cały tydzień na wszystkich scenach, od razu było wiadomo, że można to uznać za występ z gatunku rozrywki, a nie poważnej teatralnej wypowiedzi. Czekałem na pierwszy ułożony przez niego repertuar, by zobaczyć, jak uda mu się to zrobić. I proszę! Nie udało się. Zderzenie z teatralną rzeczywistością sprawiło, że te słynne "wzory z Royal National Theatre w Londynie" nijak się mają do polskiego podwórka. Cóż, miałem rację. I żadna to satysfakcja.