Autorzy

BELBEL Sergi
(ur. 29 maja 1963, Terrassa k.Barcelony, Hiszpania)
Znany kataloński dramaturg, reżyser teatralny, tłumacz, autor scenariuszy filmowych. Z wykształcenia Belbel jest filologiem romańskim. Studia ukończył na Uniwersytecie w Barcelonie. Uważany jest za "cudowne dziecko" hiszpańskiego teatru. Swą karierę teatralną rozpoczynał jako uczestnik warsztatów prowadzonych w El Teatro Fronterizo. Brał też udział w zajęciach z teorii dramatu, prowadzonych przez znanego hiszpańskiego dramaturga i praktyka teatralnego Jose Sanchisa Sinistierrę, a następnie współpracował z, założonym przez niego, Teatro Fronterizo w Madrycie. Był jednym ze współzałożycieli "Aula de Teatre" na Universitas Autonama w Barcelonie. Jako dramaturg debiutował w 1986 roku, a wystawiony wówczas jego dramat "Caleidoscopios y faros de hoy" otrzymał nagrodę Premio Marqués de Bradomín. Od 1988 roku jest wykładowcą w Instytucie Teatralnym w Barcelonie.
Belbel pisze swe sztuki po katalońsku i często sam je tłumaczy na języki obce. Do ważniejszych jego utworów dramatycznych należą: "Caleidoscopios y faros de hoy" (1986), "Minim-mal show" (1987), "Elsa Schneider" (1987), "Ópera" (1988), "En companyia d'abisme" (1988), "Tálem" (1989), "Carícies" (1991), "Després de la pluja" (1993), "Morir o no" (1994), "La boca cerrada" (1996), "La sang" (1998) czy musical "El temps de Planck" (2000). Utwory te przetłumaczone zostały na angielski, francuski, niemiecki, portugalski, rosyjski, flamandzki, słoweński, duński, fiński, niderlandzki, a także polski.
Belbel zaliczany do najwybitniejszych twórców współczesnego teatru hiszpańskiego, a także europejskiego, należy do pokolenia pisarzy z kręgu tak zwanych "brutalistów". Stylizowany język i dramatyczna struktura jego utworów, odbiegających od realistycznych czy symbolicznych konwencji, dążą do ukazywania prawdy o ludzkiej codzienności.
Sergi Belbel jest także reżyserem teatralnym. Poza wystawieniami własnych utworów, reżyserował nie tylko sztuki hiszpańskich autorów, jak: Calderona, Sinistierry, Guimer, Beneta i Jorneta, lecz także: Shakespeare'a, Goldoniego, Racina, Moliera, Neila Simona, Pereca, Becketta, Mameta, Koltsa, de Filippo, które sam tłumaczył.
Od 1990 roku pracuje, przede wszystkim, jako reżyser, przygotowując prapremiery swoich sztuk. Największy rozgłos zyskały "Carícies" (Czułostki), które po prapremierze w Hiszpanii w 1994 w Nuevas Tendencias Escenicas Centro National, pokazane zostały w Ameryce Południowej i w większości krajów europejskich. Utwór "Després de la pluja" (Po desczu), wystawiony w Paryżu w 1999 roku, otrzymał nagrodę Moliera i uznany został za najlepszą komedię roku. Następnie duży sukces odniósł w Londynie i Nowym Jorku. Dużą popularnością cieszy się także "La sang" (Krew), sztuka o terroryzmie, której premiera, w reżyserii Toni Casares, odbyła się w Sala Becketta w Barcelonie w 1999 roku. Dramaty Belbela, poza Hiszpanią, najczęściej wystawiane są w Niemczech, gdzie twórczość jego cieszy się dużą popularnością.
W 2003 roku Belbel debiutował jako reżyser operowy. W barcelońskim Gran Teatre del Liceu wystawił operę Rossiniego "Podróż do Reims". W 2005 został reżyserem w Teatre Nacional de Catalunya.
Belbel jest laureatem wielu nagród, między innymi: krytyki (Premi de la Crítica - dla najlepszego reżysera), Rządu Katalońskiego i Ministerstwa Kultury (Premi Nacional de Literatura Dramtica), Premi Max de las Artes Escénicas i wielu innych. Jego utwory wystawiane są w Europie, Ameryce i Japonii.
W Polsce pierwszym zainscenizowanym tekstem była sztuka "Po deszczu", wyreżyserowane przez Agnieszkę Glińską i Władysława Kowalskiego w warszawskim Teatrze Powszechnym w 2000 roku. Polska prapremiera "Krwi" miała miejsce w Teatrze Polskim w Poznaniu, w reżyserii Grażyny Kani, która zrealizowała także "Czułostki" w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w 2003 roku.