Artykuły

"Szklana menażeria" była pierwszym powa­żnym sukcesem teatralnym Tennessee Williamsa, zapewniła mu jedną z największych pozycji wśród współczesnych dramaturgów amerykańskich. Dzięki niej zyskał przy­domek amerykańskiego Czechowa, piewcy frustratów i nieudaczników. Jego późniejsze, także w pełni realistyczne dramaty pełne są nieokreślonej, gęstej tęsknoty, mrocznej ta­jemnicy i emocjonalnego napięcia. W opozy­cji do hollywoodzkiego standardu zawsze spełniającego się mitu szczęśliwego Kopciu­szka pokazywał i bulwersował publiczność odkrywaniem świata marzeń nie spełnio­nych. Świata pełnego kompleksów, klęsk, kalectwa i nie zaspokojonych, często nie zwerbalizowanych pragnień.

Rodzina Wimgfieldów należy do wielu tysięcy rodzin emigrantów z Południa przy­byłych do St. Louis i stłoczonych w wielkich czynszowych kamienicach, właściwie bez szans na lepszą przyszłość. Tom, zamiast studiować i bawić się z młodymi rówieśnika­mi, musi zastąpić nieobecnego ojca i pracować na utrzymanie matki i kalekiej siostry. Amanda, żyjąca przeszłością, nie rozumie potrzeb i tęsknot swych dzieci, które nieustannie zadręcza uwagami, wymów­kami, histerią. Laura, wstydząca się swej ułomności, ucieka od rzeczywistości w świat szklanych zwierzątek, które nie odrzucą jej, jak ludzie, z powodu niewielkiego fizycznego defektu. Ta nieszczęśliwa trójka czeka na cud, który powinien nadejść i zmienić ich życie. W roli Laury utalentowana aktorka Małgorzata Rudzka.