Stanisław Moniuszko: „Śpiewnik domowy”
W wieczór sylwestrowy, 31 grudnia 1982 r., odbędzie się na scenie Teatru Narodowego prapremiera widowiska Stanisława Moniuszki Śpiewnik domowy. Będzie to ostatni spektakl, przygotowany za dyrekcji i pod kierunkiem reżyserskim Adama Hanuszkiewicza.
W ciągu jednej z najdłuższych w dziejach tej sceny dyrekcji Adam Hanuszkiewicz przygotował wiele inscenizacji, które — choć nieraz kontrowersyjne — na trwałe zapisały się w dziejach sceny narodowej. Dość wspomnieć tak słynne widowiska, jak: Norwid, Beniowski, Wacława dzieje, Balladyna, Sen srebrny Salomei czy cykl Mickiewiczowski. Hanuszkiewicz rewindykował w ten sposób wiele znaczących dzieł klasyki narodowej, przywracając je swą twórczą działalnością życiu kulturalnemu.
W swym ostatnim spektaklu na scenie Teatru Narodowego, nawiązuje Hanuszkiewicz do działalności swojego wielkiego poprzednika — Wojciecha Bogusławskiego, sięgając do tradycji śpiewogry i wykorzystując pieśni Stanisława Moniuszki, komponowane do tekstów naszych wielkich poetów.
Śpiewnik domowy Stanisława Moniuszki zawiera ponad 260 pieśni, które ukazywały się sukcesywnie w latach 1844–1910 w dwunastu zeszytach, z których sześć ukazało się jeszcze za życia kompozytora. Mimo pozornej prostoty pieśni Moniuszki charakteryzują się muzycznym kunsztem, wywołującym niepowtarzalne wzruszenia.
W przedstawieniu wystąpi gościnnie Alina Bolechowska, scenografia jest dziełem Xymeny Zaniewskiej i Mariusza Chwedczuka, opracowanie muzyczne — Włodzimierza Nahornego, a choreografia — Wojciecha Misiuro.
