Innocento Maraino
MARAINO, Maraini, Innocento (działał od 1767 - zm. ok. 1800 Lwów),
dekorator.
Pochodził z Lugano, był uczniem Akademii Brera w Mediolanie.
W 1767 pracował w Łazienkach przy budowie „sali”. W 1770 przebywał zapewne w Londynie. Od 1 czerwca 1777 pracował na dworze Michała Kleofasa Ogińskiego w Słonimiu, w 1780–81 wg jego projektów wybudowano tam teatr. W 1786 zatrudniony był w Teatro alla Scala w Mediolanie.
Ze zbiorów BN.
W 1790–94 był dekoratorem w teatrze warszawskim w czasie antrepryzy Wojciecha Bogusławskiego. Do wybitniejszych jego prac należały w tym czasie dekoracje do takich sztuk, jak: Dowód wdzięczności narodu, Powrót posła, Kazimierz Wielki, Lanassa, Henryk VI na łowach, Szkoła obmowy. W 1791 na wniosek Bogusławskiego powiększył i przerobił teatr na placu Krasińskich.
Po zamknięciu teatru warszawskiego w ślad za Wojciechem Bogusławskim wyjechał do Lwowa. W 1796 wzniósł tam obszerny amfiteatr pod gołym niebem w ogrodzie Jabłonowskich.
Jako malarz teatralny wykonał we Lwowie dekoracje dla amfiteatru, m.in. do Agatki, Krakowiaków i Górali, Izkahara, Amazonek, a także dla teatru w dawnym kościele pofranciszkańskim, m.in. do Grobów Werony, Drzewa Diany. Wg Stanisława Pepłowskiego pod koniec życia miał proces z Wojciechem Bogusławskim.
Bibliografia
Bogusławski: Dzieje T.N. s. 72, 98-108, 123; Ciechanowiecki; S. Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954; M. Opałek: Zapomniane palety, Lwów 1932; Rastawiecki; Thieme, Becker XXIV; Pam. teatr. 1954 z. 3/4 s. 150-151 (B. Król); Tyg. ilustr. 1895 nr 36 (S. Pepłowski).
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów stosowanych w źródłowej publikacji.
