Maszewo. Koniec Teatru Krzyk?
Nie jest łatwo w małym miasteczku zajmować się teatrem alternatywnym. Przekonał się o tym Marek Kościółek, piąty rok prowadzący w Maszewie młodzieżowy Teatr Krzyk. W sobotę ogłosił, że ma dość i rezygnuje z pracy.
Teatr Krzyk ma na koncie jedynie dwie premiery, za to obie bardzo wysoko ocenione i wielokrotnie nagradzane. Pierwszą były "Głosy", wystawiane w całym kraju ponad 50 razy, które zebrały świetne recenzje nawet w tak prestiżowych czasopismach jak "Teatr", nie mówiąc o masie nagród. Drugą premierą były "Szepty", zainspirowane poszukiwaniem przyczyn samobójstwa gimnazjalistki, do którego kilka miesięcy temu doszło w Gdańsku. Jeszcze przed oficjalną premierą "Szepty" [na zdjęciu] otrzymały główną nagrodę na XVIII Ogólnopolskiej Biesiadzie Teatralnej w Horyńcu-Zdroju - Złoty Róg Króla Jana. I właśnie po sobotniej, oficjalnej premierze tego spektaklu, jaka odbyła się w Maszewie, Marek Kościółek ogłosił, że w kwietniu rezygnuje z pracy.
W Maszewie nigdy nie funkcjonowała instytucja z założenia dość zwariowana, taka jak teatr alternatywny. Nic dziwnego, że spektakle i różne dziwne akcje artystyczne grupy młodzieży odbierane były w sposób krańcowo różny. Od zachwytu po oburzenie. Jedni się cieszyli, że w miasteczku wreszcie się coś dzieje, inni - nawet z ambony - krzyczeli o demoralizacji i szerzeniu podejrzanych idei.
Teatr jakoś nie mógł się wpasować w utarte schematy działania gminnych instytucji. Nie jest tajemnicą, że szef teatru nie mógł się dogadać z dyrektorką gminnego ośrodka kultury. Grupę teatralnej młodzieży, jak piąte koło u wozu traktowały również władze gminy. Proboszcz miejscowej parafii swoje negatywne zdanie o teatrze ogłosił swego czasu w kościele. W takiej atmosferze trudno jest pracować, więc decyzja M. Kościółka nie powinna dziwić.
* * *
Nie wiadomo, czy oznacza to koniec ciekawej inicjatywy, jaką jest Teatr Krzyk. Być może kontrowersyjny, być może dla niektórych zbyt nowoczesny i po prostu niewygodny, ale niewątpliwie stanowiący mocny punkt w kulturze miasteczka. Szkoda by było, gdyby gminna kultura na powrót ograniczyła się tylko do akademii "ku czci" i "z okazji".
